De verwoestende vlammenzee
De wereld staat in brand. Letterlijk. Van de bosbranden in Los Angeles tot de ziekenhuizen in Gaza. Van de dromen van de één tot de kans op overleven van de ander. De meest onzichtbaar gemaakten worden naar voren geschoven en moeten de vlammenzee temmen, zoals de brandweer in Los Angeles die voornamelijk bestaat uit gedetineerden. Aan de andere kant van de planeet is juist het tegenovergestelde te zien: van de vlammenzee wordt verwacht dat het de meest onzichtbaar gemaakten temt en uitroeit, zoals te zien is in Gaza.
Als ik stilsta bij de staat van de wereld, dan komen er twee emoties op die met elkaar vechten om achter het stuur te zien. Ik wil alleen maar boos zijn. Ik wil alleen maar bang zijn. De een brengt me in beweging, de ander blokkeert me. Bewust en onbewust laat ik boosheid het elke keer winnen van bang zijn, omdat ik in beweging wil blijven. Zodra ik tot stilstand kom, blijf ik in stilstand en bevries ik. Angst neemt het dan over en ik voel de kou in mijn botten kruipen. Dus boosheid regeert en is de brandstof voor de beweging.
Zeker in dit tijdperk is het belangrijk en essentieel dat je van je laat horen. Het hoeft niet groots. De straat op gaan is niet voor iedereen weggelegd. Maar dat betekent niet dat jouw aandeel niet revolutionair kan zijn. Creëer je eigen microrevoluties. Ga een gesprek aan als je hoort dat iemand zegt dat klimaatverandering niet bestaat of dat Palestijnen dit lot verdienen. Ga een gesprek aan als je hoort dat iemand vrouwen reduceert tot baarmoederbroedmachines of vinden dat het abortusrecht afgeschaft moet worden. Ga een gesprek aan als je racisme, in welke vorm dan ook, voor je ogen ziet ontvouwen. Een gesprek kan al zoveel betekenis hebben.
Of misschien wil je wel de straat op en gebruik maken van je demonstratierecht. Een recht dat essentieel is voor een gezonde democratie. Een recht waar de regeerders van rechts aan willen sleutelen. Een recht dat we met hand en tand moeten beschermen. En dat doe je door gebruik te maken van dat recht. Laat van je horen, spreek je uit, ga de straat op. Doe wat goed voelt, zolang je in beweging blijft. Als iets in beweging komt, dan blijft het bewegen. Dus blijf bewegen, en wordt een beweging.
Het enige vuur dat we los mogen laten op de wereld is de vlam die brandt in onszelf. De vlam die ons warm houdt en licht in de duisternis brengt. De vlam die ons vertelt dat we van iemand houden of dat we vurig geloven in iets. De vlam die hoort bij ons bestaan als mens. Laten we die vlam gebruiken om de vlammenzee van de wereld te temmen. Laten we de mensen om ons heen verwarmen en verlichten. Laten we haat voor de Ander verbranden. Laten we bewegen naar een leefbare planeet voor eenieder die leeft en zal leven, voor flora en fauna — waar de mens ook onder valt, voor Moeder Aarde. Want wij zijn met zoveel meer. Onze vlammen kunnen de wereld verlichten en verwarmen.
